Πώς φτιάχνω τις ελιές μου

Πώς φτιάχνω τις ελιές μου

Πώς φτιάχνω τις ελιές μου;

Βήμα 1. Ο καρπός. Αν δεν έχω δικές μου, μπορώ εύκολα να αγοράσω από ένα παραγωγό (συνήθως από τα μέσα Οκτώβρη μέχρι τέλος Νοέμβρη θα βρούμε στις περισσότερες λαϊκές αγορές). Προσέχουμε να είναι καθαρός ο φλοιός (να μην έχει δηλαδή κάποιο σημάδι) και να μην είναι οι ελιές μαύρες. Σκούρες ναι αλλά όχι κατάμαυρες (αν υπάρχουν ανάμεσά τους και μερικές εντελώς πράσινες, ακόμα καλύτερα), γιατί θέλουμε να τις φτιάξουμε ως ελιές – καρπό και όχι ως πάστα ελιάς (την οποία, ειρήσθω εν παρόδω, καλό είναι να αποφεύγουμε, εφόσον δεν γνωρίζουμε την προέλευσή της, καθόσον η πάστα ελιάς γίνεται κατά κανόνα από σκάρτες μη εμπορεύσιμες ελιές). Να προτιμήσουμε ελιές που βλέπουμε πως έχουν διαφορετικό μέγεθος μεταξύ τους και αν μπορούμε να αποφύγουμε τις πολύ χοντρές. Ας πούμε λοιπόν ότι αγοράζω 10 κιλά ελιές.

Βήμα 2. Η ωρίμανση. Προμηθεύομαι ένα πλαστικό δοχείο (τροφίμων) 20 λίτρων, στο οποίο βάζω περίπου 10 λίτρα νερό. Μέσα στο νερό διαλύω 1,5 κιλό αλάτι (για ευκολία ημίχονδρο). Θα ανακατέψω καλά και επανειλημμένα, ώστε να βεβαιωθώ ότι το αλάτι διαλύθηκε και δεν υπάρχει ίζημα στον πάτο του δοχείου. Η άλμη ωρίμανσης με περιεκτικότητα αλατιού 15% είναι έτοιμη. Ξεπλένω απαλά τις ελιές και τις ρίχνω στο δοχείο με την άλμη (είναι αναγκαίο τις ελιές που προμηθεύτηκα να τις έχω αμέσως τοποθετήσει μέσα σε μια λεκάνη με νερό μέχρι να φτάσει η ώρα που θα τις βάλω στην άλμη ωρίμασης, αλλά αυτή η αναμονή να μην ξεπεράσει τις 3- 4 ημέρες). Τέλος, ρίχνω στο δοχείο οπωσδήποτε ένα – δυο νεροπότηρα ελαιόλαδο (ανάλογα με τη διατομή του δοχείου), ώστε οι ελιές (που επιπλέουν στην άλμη) να σκεπάζονται καλά με το λάδι και να μην έχουν επαφή με τον αέρα. Το δοχείο ΔΕΝ σφραγίζεται, απλώς σκεπάζεται με το καπάκι του και τοποθετείται σε δροσερό μέρος μακριά από έντονες μυρωδιές και πτητικά υγρά. Χρήσιμο είναι τουλάχιστον κατά τον πρώτο μήνα (ανά τρεις – τέσσερις ημέρες) να ανακατεύουμε απαλά με το χέρι μας (όχι με άλλο μέσο) το πάνω μέρος του περιεχομένου, ώστε να αποτρέψουμε τη δημιουργία κρούστας. Κατά τα άλλα γράφουμε πάνω στο δοχείο την ημερομηνία που τοποθετήσαμε τις ελιές για ωρίμανση και την αντίστοιχη μετά από πέντε μήνες. Όταν φτάσει αυτή η ημέρα πάμε στο επόμενο βήμα.

Βήμα 3. Η «τυποποίηση». Αδειάζουμε την άλμη ωρίμανσης (την πετάμε) και ξεπλένουμε απαλά τις ελιές. Προηγουμένως έχουμε προβλέψει : α) Να προμηθευτούμε 20 γυάλινα βάζα των 720 ml με την υπόθεση ότι καθένα από αυτά θα χωρέσει περίπου 460-500 γραμμάρια καρπού (αναλόγως περισσότερα ή λιγότερα βάζα, αν έχουν διαφορετική χωρητικότητα). Πάντα καινούργια βάζα, και υπολογίζουμε κόστος γύρω στα 70 λεπτά για το καθένα (ή 35 λεπτά αν τα παραγγείλουμε στο ebloko.gr). β) Έχουμε φτιάξει καινούργια άλμη «συντήρησης» με περιεκτικότητα αλατιού 5-6 %, και 4-5 % ξίδι λευκό. Θα χρειαστούμε δηλαδή περίπου 5 κιλά νερό, 300 γραμμάρια αλάτι και 250 γραμμάρια ξίδι. γ) Να υπολογίζουμε ότι θα χρειαστούμε επίσης 50 –70 γραμμάρια ελαιόλαδο για κάθε βάζο, οπότε για τα 20 βάζα μας χρειαζόμαστε τουλάχιστον ένα λίτρο λαδιού. Οπότε είμαστε έτοιμοι! Γεμίζουμε τα βάζα με τους καρπούς. Έπειτα, προσθέτουμε πρώτα το λάδι σε κάθε βάζο (50 – 70 γραμμάρια) με κάποια μεζούρα (έστω ένα ποτήρι) και ύστερα το απογεμίζουμε με την άλμη συντήρησης μέχρι 5-7 χιλιοστά από το στόμιό του. Βιδώνουμε καλά τα καπάκια και αποθηκεύουμε τα βάζα μας σε δροσερό και οπωσδήποτε ολότελα σκοτεινό μέρος (φυσικά μπορούμε να τα βάλουμε σε κάποιο χαρτοκιβώτιο, οπότε θα είναι έτσι κι αλλιώς στο σκοτάδι), όντες βέβαιοι ότι για τα επόμενα δυο τρία χρόνια θα τρώμε τις καλύτερες και πιο υγιεινές του κόσμου!

Βήμα 4. … η κατανάλωση. Υποθέτω ότι θα ευχαριστηθούμε περισσότερο τη δημιουργία μας, αν φτιάξουμε 20 ετικέτες στον εκτυπωτή και τις κολλήσουμε πάνω στα βάζα μας. Καλό είναι να γράψουμε τη σύνθεση της άλμης μας αλλά και κυρίως, «μετά το άνοιγμα δεν χρειάζονται ψυγείο!» (ή κάτι τέτοιο, αφού φτιάξαμε τις ελιές μας όπως τις έφτιαχναν στην προ ψυγείων εποχή), γιατί η φυσική ωρίμανση και το λαδάκι έκαναν τη δουλειά. Ποιος δεν θα εκτιμήσει ένα τέτοιο δώρο; Πολλοί που δοκιμάζουν τις δικές μου ελιές λένε πως δεν αντέχουν στον πειρασμό μόλις ανοίξουν το βάζο και κάνουν αμέσως μακροβούτι με ψωμί στο πάνω μέρος της άλμης με το λαδόξιδο. Δεν λέω, πειρασμός είναι, αλλά εγώ συνιστώ να βγάζουμε τις ελιές από το βάζο στεγνές (με ένα πιρούνι για παράδειγμα), ώστε η άλμη να παραμένει άθικτη. Όταν τελειώσουν οι ελιές του βάζου, τότε κάνουμε το μακροβούτι χωρίς κανένα ρίσκο…!

Όχι, δεν είμαι οπαδός της άποψης να γυρίσουμε στην οικόσιτη οικονομία. Στις παρούσες συνθήκες δεν είναι λογικό (ούτε εφικτό άλλωστε) να φτιάχνουμε τις ελιές στο σπίτι, ούτε να βάλουμε στο μπαλκόνι ή στον κήπο πέντε κότες για να έχουμε αυγά της προκοπής για τα παιδιά μας. Αλλά να, μια χρήσιμη κόντρα μπορούμε να τη βάλουμε. Κάτι να κουνηθεί τέλος πάντων γιατί ούτε το κορμί μας αντέχει άλλη χημεία, ούτε η τσέπη μας παραπάνω κλοπή ούτε η λογική και η αισθητική μας άλλο βιασμό.

Πηγή:http://www.pallasathene.gr/index.php/el/recipes/27-2011-06-23-07-52-52

Previous Έφτιαξαν ρομπότ που θερίζει!
Next Καύσιμο από αγριοαγκινάρες

About author

You might also like

Ελιά 0 Comments

Φυσική παρασκευή μαύρης ελιάς (σχιστές)

Ελιιές μαύρες σχιιστές (ξιδάτες) Διαλέγουμε ελιές μαύρες που μπορεί να είναι κυπριακές, πικουάλ, μαντζανίλο (πριν ωριμάσουν πολύ). Τις χαράσσουμε με λεπίδα σε 3 σημεία κατά μήκος του καρπού. Τις ξεπικρίζουμε

Ελιά 0 Comments

Άρδευση ελιάς

Οι περίοδοι που η ελιά έχει ανάγκη από νερό είναι:

Ελιά 0 Comments

Προτεινόμενο πρόγραμμα Βιολογικής αντιμετώπισης της Βερτιτσιλλίωσης στη Ελιά

Tο 3ετές πείραμα με seitrich εναντίον του βερτισιλλίου της ελιάς στην Βόρειο Ελλάδα από το ΕΘΙΑΓΕ Θεσ/νίκης. Δημοσιεύθηκε σε συνέδριο για την ελιά στην Ισπανία.  Το προτεινόμενο πρόγραμμα αντιμετώπισης της

0 Comments

No Comments Yet!

You can be first to comment this post!

Leave a Reply